1 2 3 4 5 6  
 
   
Itxurakeriari Stop!! Hipocrisy tour 93: taldearen egunez-egunekoa
El Salvadorreko hauteskundeak 1994: NG Brigadaren abenturak
Ideia Zabaldu tour 95: liburua sarean
On the road: datu eta kontzertu guztiak
   

 

 

 

 

 

     
 IRAILAK 18, LARUNBATA
 
Egun librea aprobetxatu eta girotutako igerileku bateko gatz-bainuetara joan gara. Iodo bainua nire gogokoena izan da. 20 minutu baino ezin zara egon. 30 minutu egon naiz eta lelotuta atera naiz. Gauez Voltrogera joan gara, etxea husteko agindua dela-eta gerran dagoen etxe okupatua. Barrikadek ere zelatariak dituzte.
 
 IRAILAK 19, IGANDEA
 
Munichera. Piporen anaia Rafi gurekin etorri da furgonetan. Bera izango da taldearen kamisetak eta CDak saltzeko arduraduna. Buzzcocks, The Goats, Sick Of It All eta Bad Brains taldeen kontzertura joateko heldu gara, baina lehengo biek jo eta gero. Beste biak, itzelak, baina denok HR saminez oroitu dugu. Kontzertua aireportu ohian izan da, zarratu zutenean okupatu egin zuten eta. Bi areto ditu, eta gurean 3.000 pertsona sartzen dira. Bestean bihar joko dugu, eta 1.000 pertsona sartzen dira .
 
 IRAILAK 20, ASTELEHENA
 
Arropa garbitzea. Garbigailuak behar duen denbora aprobetxatu eta Municheko alde zaharrean paseoa egin dugu. Garagardoaren jaia da (Oktoverfest), eta goizeko giroak Iruñekoa ekartzen dit gogora. Kontzertua United Colors of Revolution moduan iragarri dute eta Funk Addicts-en (Munich) jo dugu P.N.A.T.S.H. (Berlin), Tapia eta Leturia, eta geuk. Nabari da astelehena dela, azkenak izan arren, kontzertua nahiko hotza izan da. 500 pertsona, eta azken kantuetan baino ez dira mugitu.
 
 IRAILAK 21, ASTEARTEA
 
Egun osoa dugu bidaiatzeko, gauean Berlinen jo behar dugu. Taldea animatuta dago, hemen duela bi urte egin genuen kontzertua “Gora Herria-Power to the people” birako onenetarikoa izan baitzen. Alemaniako autopistetako auto ilara tipiko batean gaude, eta horrek bide alternatiboak hartzen behartu gaitu. Horren ondorioz, hainbat ordu beranduago heldu gara Berlinera. Hiria hartuta dago, Turkiako goi-agintarien bisitak komunista turkiarrak eta kurduak borrokarako prest jarri ditu.
Kontzertua KABekoek antolatu dute (lokal okupatua, duela urte askotatik kontzertu alternatibo gehienak kudeatzen dituena), eta Tu Mensan (Unibertsitatea) izan da. Denek ekipoa jaisten lagundu digute. Neilekin (Anestesiako kantaria) topo egin dugu, eta bere lagun batekin. Mikel inoiz baino gogo handiagorekin irten da. Kontzertua, Berlin beti izaten den moduan, jaia da. Tapia eta Leturiarekin egiten ditugun bisek soinu dorreek ere dantzan egitea lortu dute.
Kontzertuaren ondoren, Kreuzberg auzora joan gara. Bertan eszena autonomoak agintzen du. Zerbeza ugariren eta kebaben artean agur esan diegu Tapia eta Leturiari, bihar Euskadira itzultzekoak dira.

 
 IRAILAK 22, ASTEAZKENA
 
Egutegian moldaketak egin behar izan ditugu, Lundeko (Suedia) emanaldia bertan behera geratu baita. Beste bat lortu dugu Hanburgon. Bertan hainbat eskaintza egin izan digute, eta Kopenhageko kontzertua 24an jarri dugu.
Berlinetik Hanburgorako bidea laburra da. Portu aurrean dauden etxe okupatuek Hafenstraassee auzoa osatzen dute. Gaur egun zentsuratu duten RAFen (Rote Army Fraction) aldeko muralengatik ospetsua da auzoa. Bertan gelditu gara eta kontzertua egin dugu. Eguneko txistea izan da eszenatoki ertz batean topatu dugun txakur gorotza. Arratsaldean, Tintinen ipuin onenetako museoa izan zitekeena. Museoa gauzez josita dago. Bizar zuria ia zoruraino heltzen zaion agure ero bat arduraduna da, eta berak ekarri ditu Afrikatik eta Asiatik gauza gehienak. Momentu batean fetitxe eta animalia disekatu guztiek begiak gugan jarri dituzte, eta ikaratuta irten gara.
Oiartzun eta Errenteriako lagun zahar batzuk ere Hanburgon daude, eta ikaragarri ondo egon gara eurekin.
Baldintza teknikoak oso txarrak izan arren, emanaldia indar handikoa izan da. Publiko artean, garrasika eta dantzan jo eta ke dabiltzan txiletarrak nabarmendu dira. Han ere egon da Laurent, Bèrurier Noir taldeko gitarra jole ohia, gaur egun farandula-zirko-rock talde batean dabil eta Hanburgon dago. Gainerakoak antifaxistak, anti-inperialistak, antiarrazistak, autonomoak eta feministak dira. Gure publikorik onena. Beti.

 
 IRAILAK 23, OSTEGUNA
 
Danimarkarantz irten gara, agur esateko prestatu diguten gosari itzel baten ondoren. Ferryan jan dugu, eta Kopenhagera heldu garenean, etxe eder batean jarri gaituzte. Oslorekin asko akordatu gara: isiltasuna, kaleak, jendea...
Cristania bisitatu dugu. Egunotan albisteetan agertu da. Bigarren botazioan Maastrichten aldeko baiezkoa dela-eta, liskarrak izan dira eta poliziak benetako balekin tiro ere egin du.
Cristaniako esperientzia 68an hasi zen, hainbat hippyk bertan behera utzitako kuartel militar bat okupatu zutenean. Gutxika-gutxika jendea batu zen eta gaur egun benetako herri autogestionatua da, 1000 pertsona bizi dira. Kontseilua dute, tabernek eta jatetxeek zergak ordaintzen dituzte. Bizikleta lantegia, egunkaria, irratia, kontzertu aretoa, eta droga gogorrak kontsumitzea debekatuta dagoela dioten kartelak. Pizza buffet batean afaldu eta bete-beterik irten gara. Apustuak taldearen kirol gogokoena da, eta gaur gauean Pintza eta Iñigo ia konbentzitu ditugu pizza jateaz lehertzeko, talego batzuen truk.
 
 IRAILAK 24, OSTIRALA
 
Emanaldiaren lekua lantegi bat da, ondo egokitua eta udalak utzia, okupazio mugimenduak duen indarra dela-eta. Jendea ezin hobeto pasatu du, baina gehienak mozko-mozkortuta daude. 150 pertsona baino ez dira etorri, ez dago gaizki, kontuan hartzen badugu Fugazzik lehengo aldiz jo zuenean 75 pertsona baino ez zeudela.
 
 IRAILAK 25, LARUNBATA
 
Irundik telefonoz deitu eta esan didate bi euskaldun komisarian hil direla. Bata Txato da, gure artean oso ezaguna. Goragalea izan dut. Pipok geltokira lagundu, eta “El Pais” erosi dut.
Rostockerako bidea, Alemania Demokratiko ohira, isilik egin dugu.
Ferryan jan dugu. Hirian sartzean, emigranteak bizi diren etxe blokeak ikusi ditugu. Neonaziek eraso zien emigranteak dira, herritarren ia erabateko onespenarekin. Gero eta jende gehiagok galdetzen dio bere buruari horma botatzeak izan duen eraginaz: langabezia (batez ere emakumezkoen kalterako), etxebizitzaren arazoa, arrazismoa, Alemania handi baten ideiak (nazia, jakina) gorantz egitea.
Jo dugun aretoa gaztetxe ohi bat da: bideo-aretoa, entseatzeko areto bi, diskoteka, taberna, argazki tailerra eta logelak (bertan egingo dugu lo).
Antolaketa bikaina da, baina sentsazio arraroa dago giroan: beldurraren eta tristeziaren nahastea. Ez dugu kontzertuaz disfrutatu. Berlinetik lagun batzuk etorri dira, euren artean bihotz handiko palestinar bat, eta larunbateko azken orduak igaro ditugu eurekin.