1 2 3 4  
 
 

 

 

 

 

 

 
   
  Bernardo
Atxaga
 
Fede onez egindako kritika ezin da kastigatu, are eta gutxiago hain gogor. Bestela nola ausartuko gara edozein kritika egitera?.


 
 
 
1993ko maiatza zen, Espainiako aparatu “anti-terrorista”-ren garrantzitsueneentzat jotzen zuten gizonetariko batek, garai hartan Enrique Rodríguez Galindo koronelak, Negu Gorriak taldea eta zigilu diskografikoa bere miran jarri zituenean. Koronelak “Ustelkeria” kantuaren edukiagatik salatu zuen taldea. Kantuak komunikabideetan azaldutako informazioa aipatzen zuen: sarekada batean hartutako kokaina kopuru handi bat desagertzearen arduraduna bera zela iradokitzen zuten komunikabideek.

Hortxe hasi zen adierazpen-askatasunaren aldeko borroka luzea, taldeak atseden barik ekin ziona. Espainiako epaitegietako korridoreetan urte luzeak izan baziren ere, keinuz eta elkartasunez beteriko aroa izan zen taldearentz.

Diktadura amaitu zenetik, lehengo aldia zen kantu bat auzitegi batera eramaten zutena, eta horrekin batera askatasunez, eta zergatik ez kritikoz, adierazteko eskubidea ere auzitegira eraman zuten. Hauxe da prozesuaren kronologia laburra: inkisidoreen eta kolore bakarreko banderadunen aurka altxatu, eta garaile atera zen taldea. Baina oraindik bataila asko dugu gerra irabazteko.

 
   
 1991KO EKAINAK 24  
 
Negu Gorriak taldeak sortutako Esan Ozenki Records zigiluaren lehen erreferentzia taldearen bigarren diskoa izan zen: “Gure Jarrera”. Rock, hardcore, raparen tratatua, borroka-dokumentua osatu zuena, Euskal Herriko egoeraren isla fidela. “Ustelkeria” izan zen 13. kantua.

“Euskaldunon Egunkaria”-n argitaratutako informazio baten edukian oinarritutako kantua da. Luis Navajas fiskal donostiarrak idatzitako txostenaren edukiaren berri eman zuten. Txostena “Navajas Txostena” izenez ezaguna egin zen. Bertan islatu zen Itxaurrondo (Donostia) kuartelean basea zuen 513. komandantziako gurdia zibilen artean ustelkeria egon zitekeela eta kontrabando eta narkotrafiko sareetan ibili zitezkeela; zirudienez, haien nagusi Enrique Rodríguez Galindo koronelaren baimenarekin. Kantu fikziozko telefonozko elkarrizketa bat da Kaki eta Fermin Muguruza artean, argitaratutako albisteari buruz.
 
  USTELKERIA
     
X- Eh! kaki! enteratu al haiz?
K- Ze tripakomin duk? hago lasai. lurrikara bezala hator,
berriz ere orain.
X- Ez al duk irakurri egunkariak dakarrena? francisco rodriguez galindo,
teniente coronelarena?
K- Zein? guardia zibila? itxaurrondoko koarteleko komandantea?
terrorismoaren kontrako arduradun nagusienetakoa?
Errepika : JADA, EZ NAU EZER HARRITZEN
JADA, EZ NAU EZER HARRITZEN
X- Baita ondoko ustelkeriaren "arduradun nagusia"; talde
antiterroristak baliatuz, narkotrafikoko operazioak egiten zizkian.
K- Orduan, irungo kokaina desagerketaren kasua "bidasoa operazioa"
delakoan ziur erlazionaturik egongo dela.
X- Jakina baietz. duela bi urte maiatzean, goardia zibilak tona inguru kokaina
harrapatu eta komisaldegian 150 kilo desagertu hituen.
K- Tori ustelkeria, txo! badakik interes ekonomikoak
elkartuz gero, gureak egin dik.
Errepika: JADA, EZ NAU EZER HARRITZEN
JADA, EZ NAU EZER HARRITZEN
X- Eh! Kaki! badakik zer egingo nukeen nik?
ba, droga legalizatu.
K- Beno amerikan "ley seca" garaian, inoiz baino
mafia gehiago sortu hituen.
X- Inoiz baino faltsuztapen gehiago eta gainera
inoiz baino gehiago edan zian jendeak.
K- Legalizazioa izanez gero, lehenengo arazoa bukatuko duk.
eta ez duk gutxi.
Errepika : JADA, EZ NAU EZER HARRITZEN
JADA, EZ NAU EZER HARRITZEN
 
 
   
 1993KO EKAINAK 25  
 
Enrique Rodríguez Galindo Guardia Zibileko (Espainiako polizia militarra) koronela Intxaurrondoko (Gipuzkoa) kuartel ikaragarriaren 513. komandantziakoa zen, eta borroka antiterrorista deiturikoaren agintaririk garrantzitsuenetarikoa. Galindok salaketa jarri zuen Negu Gorriak taldearen, “Gure Jarrera” diskoan era aktiboan kolaboratu zuen Jon Maia bertsolariaren, eta taldearen zuzeneko eta “Gure Jarrera” diskoko grabazioaren soinu teknikari Anjel Katarainen aurka. Arrazoia: “Ustelkeria” kantuaren edukia.

Koronelak uste izan zuen kantuaren edukia “bere ohore eskubidean legez kontra sartzen” zela. Gainera, demanda zabaldu egin zen eta barne hartu zuen diskoarekin batera ateratako liburuxkan zegoen kantuaren ondoko Koronelaren argazkia. Galindok taldeari eskatu zizkion, batetik, 15 milioi pezeta (90.000 euro inguru), “izen onaren ohorea kaltetu eta difamatzea”-gatik; bestetik, taldeak geroko diskoaren edizioetan kantuaren argitalpena galaraztea, eta, azkenik, zuzenean jotzeko debekatzea. Hortxe hasi zen adierazpen-askatasunaren aldeko borroka luzea guardia zibilaren eta taldearen artean.