| |
| |
| |
|
|
| 1994KO
URTARRILAK 3 |
|
 |
| |
|
Donostiako
Instrukzio 4. epaitegiak ez zuen onartu
Enrique Rodríguez Galindok aurkeztutako
kereila.
Epailearen
ustez, kantuak “Hitz mingarriak
ditu esanahi garratz dutenak, baina
legezkoak ideologia-askatasunaren
eremuan”. Magistratuak esan
zuen hitzak “praktikan ia literala
den aipamena baino ez d[ir]ela”,
1991ko martxoaren 12an “Egunkaria”-n
argitaratutako artikulukoarena. Epaileak
gaineratu zuenez, “merkatuan
“Gure Jarrera” diskoa
atera zeneko egoera bereziarekin lotuta
ulertu behar dela”.
Liburuxkan agertu zen koronelaren
argazkiari zegokionez, epaiaren ustez,
ekitaldi ofizial eta publikoan lortutako
irudia, argazki-muntaiarik gabekoa,
ez zela “intimitate-momentu
batean lortutako argazkia” eta
argazkiak ez zuela “inolaz ere
auzi-jartzailearen izaerari karikatura
egiten edo barregarri uzten”.
Koronela emaitzarekin ados egon ez,
eta epaia errekurritu zuen. Gipuzkoako
Probintzia Auzitegira igaro zen auzia.
|
| |
| |
IRITZIA
EMATEKO ESKUBIDEA
Miguel Castells eta Maria José
Aguado [Abokatuak] |
| |
Geuk dakigunez, lehengo aldia
da kantu sozial bat Estatu Espainiarreko
auzitegietara eramaten dena. Auziak
garrantzi handia du Rodríguez
Galindo koronelak egindakoa sorkuntza
artistikoan sartzen delako, eta
horrek aurrera eginez gero, protesta
kantuak eta arte soziala existitzeko
eskubidea zalantzan jarriko luke.
Hain zuzen ere, sorkuntza artistikoko
autoreak erabil ditzakeen ezagutza-iturriak
ez dira bereziki bereizten kaleko
gizon-emakumeek gaur egun dituztenengandik,
prentsa, besteak beste.
Beraz, droga-trafikoari lotutako
polizia-ustelkeriari buruz prentsak
informatzerik izan badu, eta oparo
egin du. Zelan ukatu kantu sozialari
gaiaren gainera iritzia emateko
eskubidea, eta, areago, prentsa
ia guztietan zabaldutako albistea
abiapuntutzat hartzeko?
Zuzenbideari dagokionez, epaia
akatsik gabekoa da, azterketa
jurudiko sakon eta oso egokia
du. Gaur egungo konstituzio-doktrinarekin
eta Giza Eskubideen Europako Auzitegiarekin
bat egiten du.
|
|
| |
|
| |
| |
|
|
| 1995EKO
EKAINAK 6 |
|
|
| |
|
|
Gipuzkoako Probintzia
Epaitegiak Enrique Rodríguez
Galindoren alde ebatzi zuen. Epaileak
zati batez onetsi egin zuen Galindoren
demanda, eta Negu Gorriak taldea zigortu
zuen: koronelari 15 milioi pezeta ordaindu,
diskoaren hurrengo argitalpenetan kantua
sartzeko debekua, eta zuzenean jotzeko
debekua. Dirutza handia zenez, Esan
Ozenki Recordsen jarduera diskografikoa
arriskuan jarri zuen. Epaia gauzatzeak
zigiluko talde guztien masterren bahitura
ekarriko zukeen, baita bankuko kontuen
blokeoa ere. Horrek ibilbideari amaiera
ekarriko zion.
Guardia zibilaren abokatu Iñaki
Gonzálezen iritziz, epai berriak
esan nahi izan zuen “koronelaren
irudiaren ezagutza”, “eta
[bere] ospea galtzeko kanpainen kontrako
kalte-ordain judiziala”. “Oso
atsegingarri”-tzat jo zuen.
Taldearen kantuak azaldutako albistea
zabaldu zuten beste komunikabide batzuk
ere demandatu zituen Enrique Rodríguez
Galindok, “Interviú”
aldizkaria, “Diario 16”
eta “Egin” egunkariak, besteak
beste, baina absolbitu egin zituzten.
|
| |
| |
NEGU
GORRIAK, NEGU GORRIAK TALDEARENTZAT
Miguel Castells [Negu Gorriak eta
Esan Ozenki Records-eko abokatua]
|
| |
Adierazpen askatasuna pentsamenduak
edo ideiak adierazteko askatasuna
da. Beraz, iritzi-askatasuna eta
ideologia-askatasuna horren ondorio
dira, biek hurrenez hurren pentsatzeko
eta ideia propioak izateko askatasuna
aldarrikatzen dute. Gizateriaren
bilakaeran, pentsamendu-askatasunaren
(izan ere, ez dute pentsatzen
ere uzten) eta adierazpen-askatasuna
baino aurrekoagoa da ideologia-askatasunaren
aldarrikapen politikoa. Ez dago
pentsamendu askatasunik, aurretik
pentsamendua ez badago. Ideologia
askatasunik ere ez dago, munduaren
eta gauzen gaineko ideien multzoa
ez badago. Ez dago askatasunik,
ofiziala ez den pentsamendua aukeratu
ezin denean.
Pentsamenduarekin leiala izateak
ekintza dakar, eta, beraz, pentsamendu-disidentzia
horrek desobedientzia edo matxinada
ekarri lezake. Hortxe sortzen
da arazoa. Jakina, arazoa sortzen
da agintean daudenentzat. Agintea
duen statusaren oinarria izan
da historian ideologia edo pentsamendua
inposatzea.
Pentsamendu disidentea zapaltzen
da. Gizon-emakumeak euren buruen
aurka babesten dituzte, hau da,
euren kabuz pentsatzeko tentazioaren
aurka. Gizon-emakumeak segurtasun
faltsuan ohitzea nahi dute. Ez
pentsatzea oinarri duen segurtasun
faltsuan, pentsamendu bakarra
duen gizartean bizitzea oinarri
duena. Agintean daudenek gainerakoen
ordez pentsa dezaten (gaur egun
telebista, prentsa kateak, etab…).
Baina historiak azaldu du erregimenak
erori egiten direla eta pentsamendua
eta ideiak azkenean garaile ateratzen
direla. Zikuta ez zen nahikoa
izan Sokratesen filosofiaren aurka,
ezta sutea Serveten aurkikuntzen
aurka, ez kartzela Quevedoren
satiren aurka, ez fusilatzea Garcia
Lorcaren lanaren aurka, ez eta
gutxiestea Bergaminen pentsamenduaren
aurka.
Gaur egun hemen badago jenderik
artaldeko ardiaren otzantasuna
euren gain hartzen ez dutenak,
arrazoi eta justiziaren gainean
ideia propioa dutenak. Egunero,
eurak izateko eta eurak izaten
jarraitzeko borrokan egiten duten
pertsonak badaude, aginteak erabiltzen
dituen nortasuna aldatzeko teknika
eta masen psikologiaren teknika
manipulatzaileen aurka.
Hitz- eta pentsamendu-askatasuna
ez da amaiturik dagoen zerbait.
Adierazpen askatasuna eta askatasun
guztiak askatasun bakarra dira:
ASKATASUNA, letra larriz, gaur,
atzo eta bihar bezala, bandera
subertsiboa, aurrera ekinean egin
behar dugun utopiarako bidea.
Adierazpen-askatasuna bakarrik
ulertu daiteke izaera kritikoarekin,
eduki alternatiboarekin. Gizartea
aldatzea helburua duena.
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
